Het is alweer een hele tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen over de toestand in Gambia in het gedeelte waar wij enkele jonge alleenstaande moeders met kinderen steunen.
Wij gaan door, telkens maar weer ook al hebben we allemaal te maken met nadelige gevolgen van de COVID-19 er zijn toch nog steeds delen bevolking die niet kunnen tippen aan onze welvarendheid.
Ook al hebben we geen werk meer, of moeten we een flinke stap terug doen, misschien zie je het soms even niet meer zitten, zo begrijpelijk ook want we hebben het juist altijd zo goed gehad.

Het afgelopen jaar heb ik meer dan 1x gedacht aan onze families in Gambia, we mochten ze niet bezoeken en natuurlijk is er ook geen live stream verkeer mogelijk zodat je even kunt praten en naar elkaar kijken, maar gelukkig is daar wel mijn contact persoon die zorgt voor foto’s en zo nu en dan belt hoe de toestand is.

Wij zijn de lockdown zo zat terwijl zij in een toestand leven die je misschien voor altijd wel lockdown kunt noemen. Een avondklok voor onrust in de nacht is niet in dit gedeelte, net zo goed dat niet naar school kunnen voor hen altijd maar de vraag is. Soms weer een paar week, soms niet. Doodgewoon omdat er geen geld is.

Maar wat deed de corona dit jaar? Ik heb al verteld dat er geen enkel werk voor onze families is nu er geen toerisme is, want dat is waar ze van leven, fruit verkopen en dat is het hele jaar niet aan de orde geweest. Begin dit jaar heb ik een spoedactie op touw gezet en ook eind dit jaar (misschien hebben sommigen mij in de krant zien staan) heb ik heel veel kersttulbanden gebakken en verkocht waarvan de opbrengst was voor de moeders.

Dan komt er zomaar ineens soms een spontane gift binnen. Ik moest zelfs zo nu en dan nadenken van wie het was, geweldig! Ook elders uit het land. Hartverwarmend. Ik heb dan ook begin van dit jaar een mooi bedrag van meer dan tweeduizend euro kunnen overmaken naar Gambia en de emoties liepen hoog op. Wat een dankbaarheid.

Er werd weer meel en olie van gekocht en water en er wordt getracht een klein moestuintje aan te leggen om wat bezigheid te hebben maar ook tegelijk voedsel want u moet weten dat de grond daar bij lange niet zo geschikt is dan hier.

Ik kan er uren over vertellen en ga dat niet doen, Ik heb ook al vaker een balletje opgegooid . Wie wil dat ik eens iets vertel? Mag contact opnemen ik doe het graag ;-) Maar bij deze hartelijk hartelijk dank voor alle bijdrages en bestellingen in mijn keuken.

Ook dit mag overigens altijd ook al wil ik de bakkers onder ons niet in de weg zitten. Maar wilt u iets lekkers bestellen? Cake, vlaaien, oranjekoek, kruidkoek etc. bel of mail me op en ik vertel u wat ik er voor vraag. De opbrengst gaat naar het goede doel. Iedere week staat mijn oven wel 1 of 2 dagen “roodgloeiend”.

Ik probeer nog een paar foto’s bij te posten hoop dat ze duidelijk zijn en wilt u meer weten of heeft u een vraag? Bel me op 0620005887 of mail me naar denhartogh61@gmail.com (let op nieuw email adres) Giften mogen nog altijd gestort op NL30RABO0112038492 t.n.v. J. den Hartogh voor Gambia.

Nog even het volgende. In mei hoop ik weer pakketten te kunnen opsturen, ook hier is geld voor nodig maar ook al heeft u iets wat u niet meer gebruikt aan kleding? Graag!
Wel alleen zomerkleding, geen kapotte kleding, graag kinder en babykleding en luiers, dekbedden en hoezen zijn welkom, stoffen luiers etc. Ook evt. potten en pannen die nog oke zijn en u niet meer gebruikt? Bestek heel graag!

Na een belletje mag u het bij me inleveren het liefst in een verpakte bananendoos, met tape ingepakt (ik vertrouw er op dat wat er in zit oké is).
Schrijft u alsjeblieft wel even voor mij op wat er in de doos zit. Ook zijn evt. paracetamol etc welkom. Schrijfmaterialen voor school zou ik niet doen want helaas wordt dit vaak door de directeur weer ingenomen. Heeft u ook hier vragen of twijfel over of het kan? Bel of mail me even.
Bij het zien van de pakketten maken we heel veel arme lieve mensen weer zo ontzettend gelukkig.

Ik dank u wel, Jikkestyn den Hartogh